یک پاسخ

  1. به طور کلی تشخیص نوع مقیاس داده ها یکی از ابتدایی ترین و در عین حال مهمترین کارهایی است که تحلیلگر آماری باید به خوبی از عهده آن برآید . به طور کلی می توان مقیاس ها را در 4 گروه اسمی ، رتبه ای ، فاصله ای و نسبتی تقسیم بندی کرد. در اینجا می توان اشاره داشت که این 4 گروه به ترتیب دارای خصوصیت های مثبت بیشتری هستند یعنی می توانیم اینطور بگوییم که هر 4 گروه قابل طبقه بندی شدن هستند ، سپس مقیاس های رتبه ای فاصله ای و نسبتی را می توان علاوه بر طبقه بندی رتبه بندی کرد، حال مقیاس های فاصله ای و نسبتی علاوه بر رتبه بندی می توان اختلاف هر طبقه را با یک عدد نشان داد و در آخر می توان گفت در مقیاس نسبتی می توان حتی داده ها را بر هم تقسیم کرد و نسبت گرفت.
    مقیاس های فاصله ای و نسبتی در نرم افزار spss تفاوتی ندارند و هر دو با مقیاس scale نشان داده می شوند.
    نکته ای که حائز اهمیت است این است که اگر متغیر ترتیبی (ordinal) ما 7 عدد منحصر به فرد یا بیشتر را انتخاب کند می توان در نرم افزار spss آن را یک مقیاس scale در نظر گرفت.
    نکته دوم اگر متغیری از مجموع (میانگین) چند متغیر ترتیبی به دست آید می توان آن را scale در نظر گرفت.
    حال هر چه به سطح سنجش ما افزوده گردد به دلایل زیر انتخاب بهتری می باشد:
    1-هر چه به سطح سنجش افزوده گردد دامنه روش های تحلیل قابل استفاده گسترده تر می گردد.
    2-تکنیک های قوی و پیچیده تحلیل برای متغیرهای فاصله ای / نسبتی مناسب است.
    3-ممکن است مردم از ارائه اطلاعات دقیق اکراه داشته باشند ولی از بیان کلی تر آن اکراه نداشته باشند(مثلا مشخص کردن گروه سنی یا طبقه درامد)
    4-متغیرهایی که در سطوح فاصله ای/نسبتی سنجیده شده باشند را به راحتی میتوان به اسمی و رتبه ای تقلیل داد ولی عکس آن به راحتی امکان پذیر نمی باشد.
    5-شرایط برای استفاده از آزمون های پارامتری بیشتر فراهم می گردد.
    به همین دلیل تا جایی که امکان پذیر باشد بهتر است متغیر ها را در سطوح بالاتر سنجید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *